Υπάρχουμε;Πως το ξέρουμε ότι αληθινά υπάρχουμε ή δεν είναι η ύπαρξή μας μια ψευδαίσθηση παχυλή; Ας σταματήσουμε για κάποιες στιγμές και να έλθουμε σε κατάσταση πλήρους ανυπαρξίας. Δηλαδή δεν κάνουμε τίποτε, αποκοπτόμαστε από το γενικώς τίποτε , που φτιάξαμε , και μυθοποιήσαμε, λασκάρουμε από αυτό τελικά που μας περιβάλλει.
Για κάντε ένα πείραμα... Δραπετεύστε για μια βδομάδα από τα οικεία σας και τις αυταπάτες σας και θα καταλάβαιτε... το μηδέν της ύπαρξης μας.
Αυτό το περιβάλλον μας, καμωμένο από μας, είναι τουλάχιστον για γέλια, αν όχι για κλάματα σε σχέση με όλα τα ζωντανά επί γης... τα οποία λειτουργούν κατά φύση κι όχι παρά φύση όπως εμείς, αφού λόγω σκεπτικού, “λογικού” εξωραϊζουμε με μύθους και φαντασιώσεις σπουδαιοφάνειας... την αφεντιά μας.. Μα όλα γίνονται καπνός μετά θάνατον.. Πόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι πέρασαν από τον πλανήτη ...πού πήγαν;, Τι άφησαν.;.. Μήπως Παρθενώνες ; Καλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο, αλλά της ίδιας όμως φαιδράς ιστορίας του ανθρώπου...
Κάντε ένα απλό πειραματάκι.. Δραπετεύστε από τα παραμύθια που με τόσον ζήλο στείσατε γύρω από το τομάρι σας και μόνον τότε θα καταλάβαιτε την ανυπαρξία σας... Μα δεν υπάρχουμε... νομίζουμε ότι υπάρχουμε...
O ΓΕΡΟΣ ..ΚΑΙ ΣΟΦΟΣ...
2ον ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΠΑΚΤΙΚΟ.. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ..
Ο άνθρωπος μέσα στη φύση είναι προικισμένος με σημαντικές ιδιότητες από τα άλλα ζωντανά , πλην όμως δεν διαφέρει στο ελάχιστο από αυτά ως προς τον τελικό στόχο που δεν είναι άλλος από την επιβίωση.
Για να επιζήσει ένα πλάσμα μία τακτική έχει. Να αρπάζει και να χάφτει ή άλλα ζωντανά... ή και ομοειδή του. Κανών αυτό! Το ίδιο κάνει κι ο άνθρωπος. Μέγα αρπακτικό... αλλά επιστημονικά εξελιγμένο την σήμερον ημερα...Ο ένας αρπάζει τα του άλλου, .. Αδερφός σφάζει αδερφό... για ένα μέτρο γης... ΄Οχι δεν το πάω στα άκρα, αλλά στον μπακάλη μας -σούπερ ΜΑΡΚΕΤ καλείται στη τρέχουσα λαλιά- που κάθε μέρα βάζει και πιο βαθιά το χέρι του στο φαγί που στρώνουμε σπίτι. Κι εμείς από την άλλη μεριά επίσης το ίδιο κάνουμε... Είμαστε ότι αρπάξουμε.. πως θα εκμεταλλευτούμε τον διπλανό μας... Κοστολογούμε τις υπηρεσίες μας στο υπερδιπλάσιο της κανονικής τους αξίας... Τον καρυδώνουμε ναί ή όχι τον συνάνθρωπό μας... ; Τρώμε ή όχι τις σάρκες μας; Και δεν χρειάζεται αναγκαστικά να βλέπουμε να ρέει... ή να ρουφάμε το αίμα του... Το πίνουμε όμως! Για ποιό πολιτισμό κι ανθρωπιά μπορεί κάποιος να μιλήσει; Τι άλλο κάνει σάμπως ο άνθρωπος, από όσο η φώκια που κατασπαράζει τους πιγκουϊνους... για να επιζήσει κι αυτή; Το ίδιο και το λιοντάρι που κυνηγάει την αντιλόπη .. το ελάφι;
Α, ναι εμείς... φτιάξαμε και Συλλόγους Προστασίας της φώκιας... και ...παρκάκια θαλάσσια... για να κολυμπάει, αλλά άμα δει πιγκουϊνους ή ψαράκια τα χάφτει... Ναι τέτοιο γνωστικόν ΟΝ είναι ο ανθρωπάκος μας! Την σήμερον... Αρπακτικόν ο ίδιος... υπεραμύνεται των άλλων αρπακτικών ... Τέλεια!Τελικά είμαστε ζώα..δηλαδή Ζωώδη ... Ε, πως λογικά... μπορεί να υπεριφανευόμαστε!; Και γιατί... ; Για ποιά υπεροχή έναντι των άλλων πλασμάτων της φύσης, όπως τόσο αναιδ'έστατα καυχιόμαστε; Εις τι διαφέρουμε;
Μα και βέβαια θα συνεχίσω... ες ΑΥΡΙΟΝ!
Γέρων και ..Σοφός!
( η μπας... κι έχεις ενστάσεις ...φίλε αναγνώστη μου; Να τις πείς κάθετα.... Ως "σοφός" .και φυσικά θα σε ανεχτώ , αν κιόλα δεν σε ξασποστείλω... Ναι, μην παραβλέπεις κι αυτήν την εκδοχή! . Άλωστε είναι τόσο αστεία αυτά που βιώνουμε! ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ... ΠΑΡΤΑ και να τα χαίρεσαι!:)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου